कला-साहित्य

हे कृष्ण ! ‘म’ को हुँ? अहिलेसम्म थाहा छैन कति पटक जन्मिइसकें कति पटक बनें परिपक्क र कृष्ण ! कतिऔं

म हराउन खोज्दछु, घरि घरि म हुनुको पहिचान मलाई तान्न खोज्दछ। हाडहरुमा मासुले बेरिएको म, ताप र चापले बलेको छु

कोहि न कोहि कतै बाट आएकै हो। होला कोइ टाडा बाट आयो कोइ नजिक बाट आयो, कोहि पहिला आयो कोहि

तिमी हाँसे मात्र पनि मेरो अन्तर आत्माको शिथिलता धरासायी हुन्छ, साँच्चै हो, त्यो तिम्रो मन्द मुस्कानमा कुन्नी के छ, त्यो बिगब्याँगको

साधनमा हो कि, साध्यमा हो? मायालाई एक्छिन रोकुम, नजिक हो या टाडा, सैर्य धुपमा, या ऐनालाई धोका दिने कस्मेटीक रुपमा

धोम्स र लाचारिका समाचार सुन्दा सुन्दै, बन्दमा हिन्दा हिन्दै, भिड बाट निक्लिदा निक्लिदै, काठमन्डौको धुलो नाकले छान्दा छान्दै, म थाकिसके

गल्ती सृष्टिमा होइन दृस्ठिमा छ ! नेपालमा जन्मियो उ। एकैछिन ‘जुम’ गरैं। उ मदेशमा जन्मियो, मदेशमै हुर्कियो। उसले हिमालको उचाई

हरेक सत्ता पल्टाइमा म आफुलाई गहिरो कृष्ण क्षिद्रमा जाकिएको पाउथेँ र नयाँ गठन सगै दूर दराजमा उदाएको ताराको प्रकाशमा रङगिने

पिरतिको नौलो नौलो सैलि चाहिदैन मलाई तिमी मुस्कुराए पुग्छ । तिम्रो हिमालझै दन्त लहर आधा लुकाई अनी ति लजालु नयन

जीवन: सृष्टि हुन्छ हिरण्यगर्भ अर्थात् बिग ब्याङ्गबाट ब्रह्म्स्वरूपमा आत्माले भौतिक पदार्थको खोल ओड्छ । र अणु, यौगिक, डि.न.ए., कोष, अङ्ग,

चिसो चिसो बतास निलो निलो आकाश फुर्सदको समयमा सदा झैं बेचैन हुन्छु म कालो बादल छाउँछ भित्र भित्र एक तमासको