कला-साहित्य

निर्वाचनको गीत गाउँदै बोक्न थाल्यौ झोला गरीबलाइ नोट बाँडी भोट माग्ने होला। देश बिकास गर्छु भन्ने खोक्रो नारा बोकी आफ्नै

मनका कुरा तिमी सँग गर्न भनी आको थिएँ उदास मनमा उषा किरण छर्न भनी आको थिएँ। रंग कुची हातमा बोकि

सुनामीको छाल संगै बगौं बगौं लाग्छ, उनको माया जाल संगै बगौं बगौं लाग्छ । मौलिकताको संरचना निर्माण गर्दा गर्दै, कौशिलताको

पढ्न होइन छात्र छात्रा नक्कल पार्नलाई आउँछन्। यो दिल र त्यो दिल कुरा सार्नलाई आउँछन्।। विद्याको त्यो मन्दिर भनी पूजा

एक भक्त्तको लागि प्रेम हो भगवान भगवानको लागि प्रेम हो सम्पूर्ण ब्रह्माण्ड । ब्रह्माण्ड फैलिरहेको छ सृष्टिको सुरुवातदेखि आजसम्म र

लहलह झुलेको धानहरुले पहेँलो र हरियोको दोसाँधमा त्यो सोहीसोही खेल्दै गरेको बाँसको पातहरुसङ्ग जब मितेरी लगाउँछ तब लाग्छ जिवनका हरेक

मेरो मुटुको ढुकढुकीमा बाँच्छन् मेरा हजुर भुलीकन आँफैलाइ यी नयनमा नाच्छन् मेरा हजुर यस्तो लाग्छ संसारकै भाग्यमानी हुँ म मेरै

पोखरीमा पानी बिनाको माछा जस्तो युद्भुमिमा गोली लागी ढल्न लागेको योद्दा जस्तो चुरे घाँटीको दोसाँधमा छटपटी रहेको छ यो जिन्दगी।

सानो सानो छोरो मेरो टुकुर टुकुर गर्छ, बोल्न खोज्दै हिँड्न खोज्दै यता उता गर्छ| साना साना खुट्टा उसका थर थर