कला-साहित्य

हाे , म त्यहि भिडमा थिएँ जहाँ, बेसुरका गीतहरू गुन्जीरहेका थिए जहाँ, बेतालका मादल बजिरहेका थिए जहाँ, मानिस कछुवा जस्तै

अँध्यारो बनाई सारा संसार मुहार फेरि आयौ तिमी अबोध बालकले बजाएका बाजा जस्तै सुख र दुखको समिस्श्रण बाँकी वरिपरिको वातावरणलाई

त्यो चन्द्रमाको कस्तो अति शान्त ज्योति ! त्यो सूर्यले जगमग बनि फाल्छ मोति !!१ त्यो हिमाल सुन्दर छ यो जगतै

काठमाडौँ घर भा’को मान्छे ठुलो हुन्छ डेरावाला त भुसाना हुन् उ चै हात्ती हुन्छ l जसो तसो चार दिवार भित्ता

झुल्क युवा डुबेको घाम खोज्ने होइन जाग युवा सत्ययुगको राम खोज्ने होइन पसिना बगाएर श्रम बेच्ने युवाहरुले सृजना गर आफैं

एउटा एस्तो कल्पना। अजब को कुरा अब साकार हुँदै छ। हिमाल देखि पहाड , पहाड देखि तराइ सम्म। मेची देखि