कला-साहित्य

धेरै पहिलाको कुरा हो। बिश्व एउटा थियो । रुपमा, बनोटमा,जमिन एउटा थियो । पानी अर्को भाग थियो । पछि खोइ

खास मान्छे अर्कैको पो भेटियो अचम्म लाग्यो । होसोच्दै नसोचेको पो भैदियो अचम्म लाग्यो ।। कसैको अभाब हुँदै छ मात्र

गजल ठट्टा भैदिन्छ जानी जानी प्यार भएपछि । आफै बनिदिन्छन बैमानी प्यार भएपछि । । प्रेम गरेर मात्र नहुदो रैछ

मुक्तक शुन्य लाग्छ यो शहर पनि । मरिसकेको छ जिउने रहर पनि ।। जति सपनाहरु सजाएको भए पनि । अब

मेरो एउटा भाई छ चकचक पनि गर्दैन । दिदीसंग खेल्न भने झगडा गर्न थाल्छ ।।   कहिले दिदी कहिले नानी

हाम्रो जिबनमा हरेक कुराहरुको आ-आफ्नै महत्व रहेको छ, जिवनमा हामि सधै सुख को अनुभव गर्न चाहन्छौ। हामि सोच्छौ कि, जव

कलेजको गेटमा छिर्नै लाग्दा पाले दाईले सोधे-“भर्ना गर्नको लागि आको हो भाइ?” “हो….तर होइन अरु नै काम छ” भन्दै भित्र

अचेल मस्त निदाउन थालेको छु मनमा कुरा पनि उतिसारो खेल्दैन देशको चिन्ता पनि छैन कुनै आस पनि छैन अचेल नयाँ