कला-साहित्य

लाग्दा यता मलाई भोक याद कति कति । जो बस्छ उता देव लोक याद कति कति ॥ दिनभर उज्यालोमा नक्कली

खै किन घरीघरी । पूरा नयनभरि ॥ आइरहने याद, जो छैन वरिपरि ॥ 😭💔😭 हो छ‍ोडेर गए जस्तै लाग्दैन ।

पाहुना हामी मालिक नबनौँ है जीवन चक्र ! —————— सोचौँ त साथी ‘घमण्ड’ केका लागि जीवन यै हो । ———————

भेट्नै गाह्रो छ रुद्राक्ष र मानिस एकमुखे त ! ********* हल्ला चलेछ दौड तयारीलाई घुँडा टेकेको । ********** कल्पना कम

बोली फुट्दैन बढ्छ हुटहुटी प्रिया । बनाऊँ अर्कै लोक हामी जुटी प्रिया ॥ घाँटी हेरी हाड निल्नुपर्छ बाँच्न त !

पूरै संसारै उसको राखेर छेउ । भनेँ “जे जे मन लाग्छ रोजेर लेऊ ॥ जन्मदिनमा, नजिकै आई बोली, “चाहिदैन केही

ईर्ष्या गर्दै छन् हेर ती फूल-हरू । झुटो बोल्या भए म अहि-ल्यै मरू ।। पूरा संसारमै मनले तनले, तिमी जस्तो

एउटाले भन्यो, ” तिम्रो घर स्थायी हो ? ” अर्काले भन्यो, ” तिम्रो जागिर स्थायी हो ? ” खोजूँ किन

खै किन लाग्दैन अचेल आफ्नैको भर । के छ नि डाक्टर मेरो मुटुको खबर ?? म त फर्किएँ गाउँमै त्यै

म आउँदा त्यहाँ घर थिएन, छत थिएन । जब बन्यो त्यो बास मेरो जरूरत थिएन ॥ भित्रभित्रै यो मुटु यति