कला-साहित्य

जहाँ हाँस्न खोज्नेलाई खुलेर हाँस्न दिऊँ ! रोइरहेका हरुको आँशु पुछी हाँसो दिऊँ !! केही गर्छु भन्नेलाई कदापि हतास पनि

म जहाँ बस्छु यसरी हाँस्छु, यो मेरो प्यारो देश हो ! म जहाँ रम्छु र रमाई बाँच्छु, यो हाम्रो सातै

वुद्धले शान्ति छरेको देश सगरमाथाले भरेको देश नदी र नाला बगेको देश ईश्वरमा आस्था हुने देश चन्दनको रुख झैँ पवित्र

बाबा ! हामी कसरी नेपाली र ? हामी हामी माझ न त मायाँ छ न सद्दभाव र एकता ! न

देखिदैन मन भित्र लागेको घाउचोट बाहिरबाट । पीडाहरु दौडिरहेको कहाँ देखिन्छ र शरीरबाट ।। पैसा कमाउदैछु उसलाई गुन्यो चोली किनिदिन

एउटा असल मुहारमा नि अनगिन्ति भावहरु हुन्छन् ! ति मुहारका भावहरु पढ्ने मानिस नै त ज्ञानी बन्छन् !! युवाको पिडा

रोल्पामा सम्पन्न राष्ट्रिय कविता महोत्सवमा खोटाङका मोहन सङ्ग्रामको कविता  झोलामा देश अत्यन्तै सजग भएर बर्षाैँदेखी हिडिरहेको छ एउटा मान्छे झोलामा

यो देश एउटा खुशीको बिरुवा ! बनाऊ यसलाई सुखको सहारा !! शिरानमा देशको समृद्दि डाकी ! देशमा विकासको बिरुवा लगाई