Author: गोपाल भण्डारी

रिस उठेको होला है ? के भन्दैछ यसले भनेर, भित्तामा मुड्किले हान्नुस तर यथार्थ यहि हो र सत्य पनि !

ज्ञान नभएको नेता, सम्मान नभएको फेटा, र, मान नभएको बेटा, अर्थ छैन !! सत्कार नभएकी श्रीमती, सम्मान नभएकी छोरी, अनि,

मट्टीतेलको आडमा धिपधिप बल्थ्यो नाकबरी कालो मुस्लो पस्थ्यो कहिले कापी किताब, कहिले ओछ्यान पोल्थ्यो ! आफू मधुर भएर पनि चहकिला

व्यापारीले प्रसंशा गरेको सुनेर मख्ख पर्छ ऊ जसरी कुनै गुलामको तारिफ गर्छ मालिकले । सडेका/फ्याँकिएका खाएर मस्त सुतेको ऊ देखाउन

कति वटा जामाहरु च्यात्नु पर्छ, हामी नाङ्गिएका छौ भनेर बुझाउन ? कति चर्को चिच्याउनु पर्छ कि हाम्रो मुख थुनिएको छ